Técnica natural: consideramos que esta técnica debe reemplazar na iniciación ó estilo agrupado.
A mesma consiste en manter ata a caída a posición lograda no pique.
Cando o atleta está por aterrizar, xunta os pés e lévaos hacia diante xunto co tronco (plegado). Co aprendizaxe desta técnica logo se poderá realizar calquera das outras, xa que non fixa errores, senon que favorece o aprendizaxe da carreira de aproximación e do pique.
Técnica peito(extensión- colgado- suspendido): logo da batida, e ó alcanzar a máxima altura o atleta leva a perna de ataque, a modo de palanca hacia atrás, producíndose un adelantamento da cadeira e xuntándose coa perna de pique. Cando ambas chegan á verticali do centro de gravedade.
Os brazos actúan equilibrando o movemento.
O brazo correspondente á perna de rechazo, fai un movemento circular de adiante hacia atrás, pasando por abaixo, xunto á cadeira. Este únese ó brazo libre e ambos continúan hacia atrás e logo arriba, ata quedar por encima dos hombros.
En este momento o atleta da a sensación de estar colgado.
Unha vez alcanzada esta posición, o saltador inicia un agrupamento do corpo, a través da flexión do tronco xunto coas pernas (simultáneo), é dicir, que os brazos e pernas van xuntos hacia diante.
Ventaxas desta técnica:
- Ten movementos simples.
- Son movementos fáciles de aprender.
- Non é necesario saltar moito para realizala.
Desventaxas:
- Problemas de desequilibrio ó pasar dunha carreira de elevado dinamismo a unha suspensión con predominio de estatismo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario